’Ik heb scheuren in mijn woning, er zijn diverse lekkages geweest en de schimmel staat op de muur van mijn slaapkamer. En moet je horen…’
Tekst: Gert van der Maten NHD Alkmaarse Courant
Ze ergert zich eraan dat alleen de tegenstanders van sloop van de 38 sociale huurwoningen in Oostwijk, Koedijk, in de media te horen zijn, want er is ook een ander geluid. ,,Oké, we zijn maar met z’n tweeën in de buurt -ik en nog een bewoonster- maar het beeld dat de hele wijk zich verzet tegen sloop, klopt niet.”
Dat blijkt ook bij een rondgang door de Burgemeester W. Kooijmanstraat en de Schoolstraat. Dankzij de actievoerders is daar nu haarfijn duidelijk dat er al zo’n tien woningen verlaten zijn. Die bewoners hebben de bui niet afgewacht en zijn verhuisd. Aan hun gevels is op Nieuwjaarsochtend een bord ’Te Koop’ gehangen. De actievoerders willen namelijk dat Woonwaard de huizen verkoopt en niet sloopt.
Kunststof
Wat ook opvalt is het verschil in onderhoud. Een deel van de 38 woningen heeft door de voorganger van Woonwaard, Ymere, nog een opknapbeurt gehad. Ze zijn te herkennen aan de kunststof kozijnen en daardoor lijkt het nog wat.
De kozijnen van Caroliens huis zijn nog van hout. Slecht zijn ze, volgens haar. ,,Ik heb scheuren in mijn woning, er zijn diverse lekkages geweest en de schimmel staat op de muur van mijn slaapkamer. En moet je horen…” Als ze wat heen en weer wiebelt op haar voeten, rammelen de spullen in de kast. ,,Slechte balken.”
Herbouw
Ze snapt best wel dat Woonwaard slopen wil. ,,Als je dit allemaal wil herstellen, komt het ook uit op herbouw.” Maar ook snapt ze de tegenstanders van sloop. ,,Die mensen wonen hier al hun hele leven. Zij vormen de bewonerscommissie. De rest van de wijk wacht, denk ik, af welke kant het uitgaat.”
En ja, het is vast waar dat Woonwaard geen twee-onder-een-kappers met hier en daar zelfs een garage gaat terugbouwen als sociale woning. Natuurlijk komen er meer dan 38 rijtjeswoningen. Logisch met die woningnood.”
Aan de wijk ligt het niet voor Carolien. ,,Ik heb speciaal voor hier gekozen en ik wil ook graag weer terug.” Wat dat betreft is ze blij met de terugkeergarantie van Woonwaard. Naar de wijk, niet naar de precieze plek. En naar een ’mooi, knap, en geïsoleerd huis’.
Vertraging
Ze baalt van de vertraging die nu ontstaat. Woonwaard wil eerst een sociaal plan maken met de buurt, waarin zaken als onkostenvergoedingen en tijdelijke huisvesting zijn geregeld. Maar de bewonerscommissie valt over het woord ’sloop’ dat daarin staat. ,,Eigenlijk moet de de boel hierbinnen eens geschilderd worden. Met de sloop op komst doe ik dat natuurlijk niet. Maar zo dacht ik een jaar geleden ook al.”
Wat ze niet snapt is de bemoeienis van Kees Kwadijk, voormalig directeur van Woningbouwvereniging Langedijk. Hij heeft de actievoerders zijn hulp aangeboden. ,,Die man stopt nota bene een brief in de bus hier waarin staat dat-ie nog nooit van deze wijk had gehoord. Waar bemoeit hij zich mee dan.”
Woonwaard wil op 19 januari weer om tafel met de wijk. Dan moet zowel het concept-sociaal plan aan de orde komen, als het alternatieve idee van verkoop.
Iedereen mag zijn eigen menig hebben. Maar wat dit mens bezielt is op zijn zachts gezegd een beetje merkwaardig. Het is beetje vreemd dat iemand die zoveel klachten heeft nog niet verhuist is. Terwijl Woonwaard dat nu heel erg stimuleert. Of speelt er iets anders?
• Ze heeft geen enkele binding met de buurt. Zij woont nog maar een paar jaar in Oostwijk.
• Ze is hier komen wonen vlak nadat woonwaard de huizen overnam van Ymere. Het heeft er alles van weg dat Woonwaard toen al sloopplannen had, maar dat nog niet aan de grote klok hing.
• Zodra er iets gebeurt in de wijk of er een brief van de bewonerscommissie is, speelt zij dit door aan Woonwaard.
• Als enige parkeert zij haar auto in het voortuintje. Dat mag niet omdat ze daar geen vergunning voor heeft. Of knijpt woonwaard soms een oogje toe in ruil voor haar diensten?
En wat de schimmel op haar muren betreft. Dat is nogal logisch als je nooit een raam openzet.