Rare jongens, die Oostwijkers
Héél Alkmaar bezet? Nee. Een kleine nederzetting blijft moedig weerstand bieden aan woningcorporatie Woonwaard.
NHD-Alkmaarse krant Dominic Schijven | foto’s: JJFoto/Jan Jong
KOEDIJKEen gallische opstand woedt in Koedijk. Het wijkje Oostwijk staat vol met borden van Asterix, Obelix en co. De Galliërs moeten duidelijk maken dat ze de 38 sociale huurwoningen van Schoolstraat en de Burgemeester Kooimanstraat niet zomaar laten slopen.
Een petitie met de handtekeningen van 460 Koedijkers moet de boodschap nog eens benadrukken. Die wordt zaterdag overhandigd aan Woonwaard.
Er leek even rust te zijn in het honderd jaar oude wijkje, want na veel gekissebis, overleg, en polemiek gingen Woonwaard en Oostwijk opnieuw om de tafel. Er zou een heroverweging van de sloopplannen plaats vinden, ze zouden terug gaan naar het punt nul.
Er is ook wel reden voor hoop, zegt Kees Kwadijk van Erfgoedvereniging Heemschut. De voormalig directeur van woningbouwvereniging Langedijk is als deskundige en adviseur binnen de gelederen gehaald.
,,Maar’’, benadrukt hij. Het sloopplan moet definitief van tafel en dat is nog niet niet zo. ,,Het blijft boven de markt hangen. Zolang dat niet van tafel is, is er geen reden om er gerust op te zijn.’’
Slopen
De rel begint als Woonwaard in 2020 aankondigt de 38 sociale huurwoningen, waarvan 30 vooroorlogs, te slopen. Woonwaard denkt aan zo’n zestig nieuwe woningen daar. Volgens Woonwaard zijn de woningen niet toekomstbestendig en zou renovatie slechts duur pleisterwerk zijn. De kwaliteit moet omhoog.
Rare jongens die Woonwaarders, vinden de Oostwijkers. Het is een van Alkmaars oudste wijken, de oudste van Koedijk. De bewoners leven er met grote tuinen en schuren, na een een sloop- en nieuwbouwproject zullen ze niet op vergelijkbare woningen hoeven rekenen, weten ze.
Oostwijk zoekt hulp bij historische- en erfgoedverenigingen. De wijk hoopt op een monumentale status. Ze schrijven zelfs een alternatief plan: verkoop leegstaande huizen van Oostwijk. Dat zou meer dan genoeg geld moeten opleveren om elders te bouwen én Oostwijk op te knappen.
Het gaat hard tegen hard.
Dan ineens lijken de gemoederen te bedaren. De leegstaande huizen worden weer gevuld en de partijen geven aan dat de gesprekken opnieuw beginnen. Gezien het verzet is dat misschien op z’n plaats, vindt ook Woonwaard. Al schuift Woonwaard niet onder stoelen of banken wat de voorkeur nog steeds heeft: slopen.